Klasyfikacja odporności na włamanie

Uzgodnienie metod klasyfikacji odporności na włamanie budowlanych wyrobów otworowych, w tym głównie okien i drzwi, według prenormy ENV 1627 zajęło przedstawicielom państw członkowskich CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny) wiele lat. Podczas ożywionych debat brano pod uwagę metody ataku stosowane przez włamywaczy oraz statystyki poszczególnych krajów, dotyczących tej przestępczości. Przeprowadzono również szereg badań, a powszechnie dostępne narzędzia pogrupowano w zestawy do stosowania w różnych klasach. Znacznym problemem było zagadnienie odtwarzalności i powtarzalności badań metodą ataku ręcznego, dlatego też udoskonalono ogólną ocenę poprzez dalsze rozwinięcie badań pod obciążeniem statycznym. Jednocześnie atak ręczny wyłączono z klasy 1. Kombinacja trzech metod badań:

• obciążenia statycznego,
• obciążenia dynamicznego,
• ataku ręcznego,

dało właściwą procedurę oceny,  obejmującą elementy istotne dla każdej z klas, a przez to – dla przewidywanego typu włamywacza. 
Różne klasy podane w normie PN-EN 1627 mają na celu uwzględnienie włamywaczy okazjonalnych lub przypadkowych, jak również bardziej doświadczonych i profesjonalnych. W zasadzie wyróżnić można dwie podstawowe grupy włamywaczy, które poniżej scharakteryzowano.
Klasy odporności od 1 do 3 – odzwierciedlają metody ataku stosowane przez przypadkowych lub okazjonalnych włamywaczy. Uważa się, że takie ataki są wynikiem sposobności samej w sobie, bez żadnego szczególnego odniesienia do prawdopodobnej korzyści, którą może przynieść udany atak. W tych przypadkach używa się niezbyt wysokiej siły i stosuje zwyczajne narzędzia ręczne lub środki do wyważania. Włamywacze ci prawdopodobnie chcą uniknąć hałasu lub niepotrzebnego ryzyka. Jednakże ryzyko wiąże się z czasem, więc jego zużycie na próbę uzyskania dostępu jest ograniczone i zmienia się wraz z klasą. Podobnym czynnikiem jest poziom oporu napotkany podczas ataku, a jego wysokość bywa często powodem do niepowodzenia.
Klasy odporności od 4 do 6 – są kojarzone z włamywaczami doświadczonymi i profesjonalnymi, z dużym nastawieniem na osiągnięcie założonego celu, co wynika z większej wiedzy o korzyściach wynikających z udanego ataku. Przedsięwzięcia te są zazwyczaj planowane w oparciu o wiedzę z zakresu wyrobów budowlanych, które mają być sforsowane. W tym przypadku hałas i czas są mało istotne. Do ataku używane są zazwyczaj narzędzia o dużej mocy lub narzędzia z napędem do jednoosobowego użytku, często w ramach przestępczości zorganizowanej.

W naszej ofercie znajdą Państwo modele drzwi spełniające kryteria klasy RC2.

Klasa odporności RC2 Przypadkowy włamywacz dodatkowo próbuje uzyskać dostęp z użyciem prostych narzędzi, np. śrubokręta, szczypców, klina, a w przypadku wyeksponowanych zawias z użyciem małej  piły ręcznej. Z tym poziomem włamywacza nie kojarzy się mechanicznych narzędzi do wiercenia z racji stosowania wkładek bębenkowych odpornych na wiercenie. Włamywacz próbuje wykorzystać sposobność, ma słabą znajomość prawdopodobnego poziomu odporności i jest zainteresowany zarówno kwestią czasu, jak i hałasu. Nie  przewiduje się szczególnej wiedzy na temat prawdopodobnych korzyści, a poziom ryzyka, które chciałby podjąć włamywacz, jest niski.

Certyfikaty